40 JAAR ’T ANKER 2021.
Een jubileum? Dat moet gevierd worden en daar weten ze bij ’t Anker wel raad mee.
Op 29 oktober 2021 waren alle leden uitgenodigd voor een feestavond bij Brouwersplaats in Venlo. De avond werd bekostigd door de penningmeester. Een genereus gebaar van het bestuur van onze mooie club. De penningmeester hoopte dat de kelen niet al te droog zouden zijn…….
Onze voorzitter (ons lichtend voorbeeld in alles) was als eerste aanwezig om de locatie te inspecteren en om er zeker van te zijn dat alles in goede banen geleid zou worden.
Het was aan hem af te lezen dat hij gespannen en nerveus was. Deze unieke gebeurtenis moest immers perfect verlopen.
Vanaf 19.00 uur vielen de leden successievelijk binnen. In totaal waren er 14: Peter, Jan, Rob, Hans, Piet, Ben , Rob, Dre, Twan, Walther, Eric, Marcel, Wiel en ons erelid Jan. Meteen werd het bier aangerukt in de speciaal voor ons gereserveerde zaal. En het moet gezegd: de bediening hield er een hoog tempo in. Hulde!! Er waren volop praatjes en van iedereen was af te lezen dat hij er zin in had.Omstreeks 19.30 uur heette onze voorzitter, Piet, ons officieel van harte welkom op deze historische avond. Hij gaf jullie verslaggever de gelegenheid om hem te introduceren.Dus werd de loftrompet over Piet uitgestoken: ons grote voorbeeld; onze beste wegkapitein; de bindende factor in onze vereniging; de man die snel terugkeerde van een zware blessure; onze voorman; de leider van een prachtige vereniging met een mooi stel leden. Piet bloosde van zoveel lof. Speciaal werd ons erelid door hem welkom geheten.Van diens aanwezigheid genoot iedereen.
De voorzitter had een geweldige toespraak voorbereid die hij ettelijke malen al voor de spiegel had geoefend. Het bleek eens te meer dat hij een begenadigd spreker is met een charisma waarbij Obama in het niet valt. Iedereen hing aan zijn lippen en het was doodstil in de zaal.Piet ging in op de historie van de club. Dat verlokte Ben tot de opmerking dat hij niet goed was in geschiedenis. Jullie verslaggever heeft inmiddels navraag gedaan en het blijkt dat Ben op school in geen enkel vak goed was. Je wordt immers niet voor niets kapper. Toch? Piet memoreerde dat de club op 18 april 1981 is opgericht en ontstaan aan de bar bij café ’t Anker gelegen aan de Straelseweg.
Begonnen werd met 1 maal per week te fietsen op donderdag. Daarna volgde een fusie met de fietsclub van metaalgieterij Giesen uit Tegelen. Aanvankelijk ging het niet ver en zeker niet hard. Het was verboden om harder dan 30 kilometer te rijden (hahahahaha) en tochten waren in de orde van grootte van 50 kilometer. Zo werd met auto’s naar Wellerlooi gereden om daar 50 kilometer te fietsen.
Wat is er dan toch in middels veel veranderd! Aanvankelijk werd bijeengekomen bij de voorzitter thuis om te vertrekken. Dat leidde tot klachten van de buren en daarom werd uitgeweken naar De Koel.Het werd pas een echte fietsclub toen de Crommentuijn clan gevraagd werd om zich bij de club aan te sluiten. Die wilden echter harder, verder en meer. Daarom werd een fluitje geregeld waarmee onderweg ingegrepen kon worden indien zaken niet naar tevredenheid verliepen. De voorzitter sprak de wens uit dat wij nog lang als club zo door mogen gaan.
Hij memoreerde dat de laatste jaren geweldige nieuwe leden ingestroomd zijn die een grote impuls aan de vereniging gegeven hebben. Daarmee eindige zijn historische toespraak. Een staande minutenlange ovatie was zijn deel. De voorzitter nam deze dankbaar als een rasartiest in ontvangst.
Daarna sprak hij de woorden waar velen al lang op zaten te wachten: het buffet is geopend. De voorzitter mocht dit openen gevolgd door zijn secondanten van het bestuur. Iedereen viel als hongerige hyena’s aan. Minimaal 2 goed gevulde borden werden per man verorberd. Zelfs de voorzitter ging 2 maal. Het viel op dat hij veel ei at.
Dat was blijkbaar omdat hij thuis een romantische avond had beloofd en voorspeld.De absolute kampioen verorberen was echter de special one. Hij ging meerdere keren richting het buffet en liet de restjes inpakken voor thuis.
Twan had voor deze gelegenheid speciaal zijn gebit laten repareren. De erotische spleet waar zijn tong doorheen kwam, was nu ingewisseld voor een nette rij gesloten tanden. Alleen het lispelen moet hij nog afleren. De voorzitter aanschouwde het allemaal met tevredenheid. De magen van de hongerige wolven waren nu eindelijk goed gevuld. Daarmee lag er een goede bodem om flink wat bier naar binnen te slaan.
Alleen Rob deed daar niet aan mee. Hij herinnerde zich nog hoe moeilijk hij het had gehad tijdens de zaterdagrit en besloot het bij cola te houden. Mede omdat hij beloofd had fit thuis te komen en daar nog een pittige rit te maken met beklimming van een heuvel.
Omstreeks 21.00 uur vroeg de voorzitter weer het woord en deed een treurige mededeling: de clubkas was leeg vanwege het enorme tempo van drinken en dus was het tijd om naar huis te gaan. De stemming werd meteen bedrukt en droefenis was troef. Toen bleek het echter om een grapje van de voorzitter te gaan. Opgelucht werden de glazen weer geheven.Daarna rouleerden velen van plaats en vonden gesprekken plaats. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat deze niet altijd van een hoog niveau waren. Voorop in al die praatjes ging natuurlijk de special one die weer pochte over zijn viriliteit. Daarnaast liet hij trots beelden van het mountainbiken zien. Samen met Ben vervulden ze de rol van Waldorf en Staetler weer met verve. Ze aanschouwden het tafereel en hadden daar hun eigen kijk en commentaar op.
De gescheiden mannen in ons midden deelden ervaringen over hun vrouwenjacht en gaven elkaar tips voor het beste resultaat. Wiel gaf Eric een geweldige tip voor Tinder:
gebruik mijn foto en je ontvangt giga veel hits. Nee Eric dat is geen typefout: geen tits.
Hans showde foto’s van zijn nieuwe vlam: een struise Duitse met de mooie naam Heidi. Het was een selfie in bed genomen maar gelukkig lagen beiden onder het dekbed. Zijn eerste erotische escapade met Heidi liep overigens uit op een teleurstelling. Toen Hans in adamkostuum in bed dook, tilde Heidi het dekbed op en sprak de historische woorden:
bei uns ist alles viel groesser und besser. Het behoeft geen betoog dat dit niet bevorderlijk was voor het zelfvertrouwen van Hans. Hans gaat dus voortaan naar Kevelaer maar niet op bedevaart terwijl dat nou juist eens goed voor hem zou zijn!
Friese Rob ondernam ondertussen verwoede pogingen om het Stelvio filmpje op de TV te krijgen maar helaas stranden al deze pogingen in schoonheid. Tussendoor werd er ook nog serieus gesproken: de rit van zondag werd alvast in de steigers gezet. Twan betrachte daarbij niet het nodige respect richting de voorzitter en werd door jullie verslaggever op niet mis te verstane wijze tot de orde geroepen. Helaas is dat soms nodig.
Daarna belandde jullie verslaggever in een hoek waar medische zaken besproken werden Hij wist niet wat hem overkwam. Piet blijkt prostaatverkleiners te slikken waarmee hij letterlijk kan gaan als de brandweer. Peter blijkt iets te nemen voor het cholesterol, tegen hartritmestoornissen, bloedverdunners, etc. Zijn record stond op enig moment op 21 pillen per dag.Daarnaast had hij van de dokter blauwe tabletjes gekregen waarvan hij dacht dat deze van St. Nicolaas afkomstig waren . Op de bijsluiter stond namelijk dat deze zorgden voor een harde roe. Hij was er echter wel zeer mee in zijn nopjes. Piet verhaalde over zijn ziekenhuis avontuur inclusief katheter. Ze hadden voor hem blijkbaar een extra grote maat moeten laten aanrukken.
Na deze medische anekdotes was jullie verslaggever echt toe aan iets anders en verkaste hij richting Eric. Die houdt tegenwoordig een app bij met adspirant leden. Geen mensen die zich gemeld hebben maar personen waarvan hij hoopt dat ze zich zullen aanmelden. Vraag hem vooral of je lid mag worden van die groep. Het is zeer de moeite waard!
Daarna vroeg Ben het woord voor Hay. Die hield een filosofisch betoog over de lengte van het leven en wat daarop van invloed was. Volgens hem hebben we gemiddeld 4000 weken te leven maar als je vrolijk bent duren die weken korter. Moraal van het verhaal was dat de special one waarschijnlijk onsterfelijk is.
Ondertussen werd er stevig doorgedronken en bij de penningmeester verschenen enkele zweetdruppeltjes op het voorhoofd uit angst voor de hoogte van de te betalen rekening. Waarschijnlijk ligt een behoorlijke contributieverhoging in het verschiet. Ook bij het drinken toonde Piet zich weer een ware leider en lichtend voorbeeld. Hij dronk met gemak grote glazen Weizen in hetzelfde tempo waarin de rest een normaal glas bier verorberde.
Helaas komt aan alles een einde en zo ook aan deze supergezellige avond. Iedereen betreurde het dat het weer sluitingstijd was op 1 na, namelijk onze penningmeester. Iedereen ging voldaan en voorzien van de nodige alcohol weer huiswaarts.
We kunnen terugblikken op een zeer geslaagd jubileumfeest met dank aan ons prima bestuur.
En……..wordt vervolgd!!!!!