KWALITEIT EN KARAKTER VERLOOCHENEN ZICH NIET.
Het seizoen is geopend en dus kijkt iedereen hoopvol naar de weersverwachting in de aanloop naar het weekend.
Op een oproep van jullie razende reporter reageerden 6 personen. Maar allen wel met de restrictie dat het droog diende te zijn.
‘s Nachts had het behoorlijk geregend en daardoor was het behoorlijk nat in de ochtend. Derhalve ontstond er app-overleg over wat te doen. Aanvankelijk leken er buien op komst.
Dat maakte dat 1 persoon er voor koos om te genieten van de ochtend omdat hij niet nat wilde worden. Een ander was ook bang te smelten en verkoos een verblijf thuis boven een lekker ritje.
Uiteindelijk arriveerden 5 personen bij De Koel: Piet, Dre, Twan, Wiel en (Friese) Rob.
Twan was te bewonderen met zijn spiksplinternieuwe Cube. Het gaf hem meteen een jonger aanzien. Een prachtige fiets en zoals later bleek eentje waarmee Twan behoorlijk kan knallen. Hij overschreed de 30 kilometer grens regelmatig.
Rob bedacht zich echter ter plekke en keerde onder het mom van een “ afloper” linea recta terug naar Die Heimat, echter niet zonder gevolgen. Op weg naar huis reed hij blijkbaar weer lek en daarmee blijft hij de onbetwiste lekrijd kampioen van de club. Aan het eind van het seizoen zal hij dan ook de Tena lady Anker prijs uitgereikt krijgen want die helpt tegen ongewenste lekkage.
Daarmee bleven dus 4 personen over om aan de bak te gaan. Dat bewijst weer eens dat de echte mannen zich automatisch onderscheiden van de jongens (of watjes).
De radarbeelden waren goed bestudeerd en daarom werd een ritje naar De Peel overeengekomen. En op voorhand kan ik jullie alvast zeggen dat we geen druppel regen hebben gehad maar zelfs een lekker zonnetje.
Piet had geen zin om de route te doen en dus mocht jullie innig geliefde verslaggever aan de bak om de route en de wissels te doen. Dat leidde tot veel rust in het peloton vanwege het grenzeloze vertrouwen dat men in jullie verslaggever heeft.
Dre bood zich spontaan aan als back-up aangezien hij nog enkele leuke relatief onbekende stukken koers in de aanbieding had.
En jullie zullen het ongetwijfeld raden: het verliep voortreffelijk.
Er werd voorzichtig begonnen. Het seizoen is immers nog pril. Vooral De Witte gaf aan dat hij eerst nog in vorm moest komen.
Dat bleek echter het leggen van een rookgordijn. Want tot tweemaal toe kreeg hij een aanval van overmoed en wilde hij de conditie van jullie verslaggever testen. Hij draaide de gaskraan open en trapte er op los dat het een lieve lust was. De uitkomst is uiteraard eenvoudig te raden: hoogmoed komt voor de val. De laatste 10 kilometer moest hij net doen alsof zijn derailleur stuk was en hij geen grote versnelling meer kon trappen……
Al met al was het weer een mooi, sportief en gezellig ritje!
Iedereen was blij met de gemaakte keuze om toch te gaan en keerde voldaan weer naar huis.
