Verslag van de Jan Poels Memorial 2023
Ja, eindelijk was het dan zover. Na 2 eerdere pogingen om deze tocht te fietsen werd het elke keervan bovenaf tegengewerkt, m.a.w. de regen liet het beide keren niet toe.
Hoe anders was het afgelopen zaterdag 9 september, na een bericht van onze vaste verslaggever en km expert Wiel dat hij i.v.m. ziekte niet mee kon fietsen kwam hard aan. Wie zou nu de wisseling van de renners bijhouden, er was er eentje die zich die taak van Wiel toe eigende, en dat was Hay en hij deed dat met veel verve. De weersvooruitzichten waren zeer gunstig en misschien voor een paar fietsers te goed, s’morgens een aangename temperatuur van 23 tot 24 graden. Om precies 08.00 uur vertrokken 6 leden, Ben, Twan, Rob H, Eric, Hay en Piet richting Valkenburg. Ben had van te voren aangegeven alleen heen te fietsen en terug te gaan met de auto, terwijl Raf met de auto naar Valkenburg kwam om de plaats van Ben op de terugweg in te vullen. Vol goede moed werd er met een aangename snelheid koers gezet richting het zuiden. De heenweg liep voorspoedig met o.a. de beklimming van de Slingerberg, vervolgens de Moorberg, en van daaruit via de vliegveldweg richting Meerssen. Na Meerssen zijn we na een 3 tal km afgedraaid de Eigenweg op en via de Geulweg langs de bosrand naar de Brakkeberg die beklommen moest worden. Nadat iedereen gewacht had op Piet, die toch veel moeite had om deze berg boven te komen, zijn wij via de Kuitenbergweg richting Maastricht gegaan en net voor Maastricht richting de Bemelerberg op gereden om vervolgens rechtdoor via de Daalhemerweg Valkenburg in te duiken.Eenmaal in Valkenburg aangekomen had Ben ( deze had de Brakkeberg en de Bemelerberg links laten liggen ) al een plaats gereseveerd op het terras. Na de verdiende rustpauze met koffie/cola en een lekker stuk limburgse vlaai, zijn wij na ongeveer een uur weer op de fiets gestapt om de rit terug te gaan naar Venlo. De temperatuur was inmiddels gestegen tot boven de 30 graden, en we moesten bovendien een andere route nemen omdat de weg die we normaliter terug zouden fietsen afgesloten was. Op een gegeven moment zaten we toch weer op de route die ons bekend voorkwam en hebben de weg gevolgd tot in Ulestraten waar ons nog een kleine beklimming voor de wielen lag, en Ben ons bovenop stond op te wachten. Vervolgens ging het richting Elsloo, waarbij we de de Moorberg naar onder en de Snijdersberg naar boven voorbij zijn gefietst, om via de Slingerberg naar onder op de weg te komen naar Elsloo waar ons nog de Maasberg met z’n kinderkopjes stond te wachten. Voor de meeste van ons geen probleem maar Piet had er moeite mee om boven te komen, en moest even voor de top van z’n fiets af anders was hij omgevallen.De terugtocht vanuit Elsloo ging onder aanvoering van Eric op een acceptabele snelheid voorspoediglangs de bekende plaatsen om zo tegen 16.30 aan te komen in Blerick, waar we nog voordat we uit zouden drogen nog een welverdiende versnapering konden nuttigen.